Lezersconferentie Turkije 2008
Ik ben net terug van de 'Zoemende Ceders' conferentie in Belek, Turkije, en dacht dat ik mijn ervaringen zou kunnen delen met degenen die daarin geïnteresseerd zijn.
Ik ging als deelnemer, maar ook om door middel van video het verloop vast te leggen, wat ik eerder met de conferentie-organisatie had geregeld. Camerawerk en bewerking voor televisie / documentaires is mijn dagelijkse bezigheid in Australië.
Een goede vriend en collega, John Haberfield, en ik vlogen met twee camera kits voor de opnamen naar de conferentie locatie toe.
Uit ervaring weet ik dat een cameraploeg gewoonlijk toegang heeft tot gebieden die voor anderen niet toegankelijk zijn, daarom voelde ik me nogal in een bevoorrechte positie om, zoals bleek, het verloop van de conferentie, zowel uit de verte als van dichtbij, met de auteur te kunnen volgen.
Op de 10e oktober kwamen we in Belek op het Belconti Resort aan en hadden een ontmoeting met het organisatiecomité van De Zoemende Ceders. Er hadden zich veel mensen ingeschreven uit landen van over de hele wereld. De meeste daarvan waren afkomstig uit de Russische Federatie, maar Oekraïne, Verenigde Staten, Canada, Litouwen, Letland, Wit-Rusland, Roemenië, Slovenië, Zweden, Irak, het Verenigd Koninkrijk, Hongarije, Cyprus, Griekenland, Georgië, Armenië, Duitsland, Portugal, Spanje, Kroatië, en natuurlijk Australië waren eveneens vertegenwoordigd.
Een conferentie met zulke uiteenlopende culturele achtergronden is onverbrekelijk verbonden met een aantal uitdagingen; echter navigatie, huisvesting en communicatie-kwesties werden snel opgelost.
Het was mijn hoop, net als die van de meeste mensen, een ontmoeting te hebben met de auteur zelf; en dit gebeurde al op de tweede dag. We registreerden een interview met Vladimir Megre, met vragen die voorbereid waren en gesteld werden door Dr. Regina Jensen, redacteur van het tijdschrift "Space of Love". De heer Megre was uiterst meegaand, hoewel er onvoldoende tijd was voor al haar vragen.
Op de 12de oktober en derde dag van de conferentie ging ik zwemmen aan het strand, dat vind ik altijd erg verfrissend. Ik dacht dat ik de auteur daar mogelijk zou zien; en, zoals toevalligheden overeenkomstig met de boeken optreden, begroetten we elkaar in echte Australische stijl, met wat matige surfers op de achtergrond.
De conferentie zelf begon diezelfde dag om 10 uur en de heer Megre kwam onbevangen binnen en begon te spreken. Anton Kadantsev en Peteris Spels uit Letland vertaalden voor de Engels-taligen.
Ik had vooraf mijn vragen aan het organiserend comite gegeven en na zijn korte inleidende toespraak begon de heer Megre met het beantwoorden van al deze vragen, de een na de ander. Ik voelde me zeer vereerd en heb gelukkig de camerabanden om ze er op terug te kijken.
Er werden ook veel andere vragen gesteld of opgeschreven en vertaald, en de schrijver bleek, in een vier uur durende zitting zonder pauze, vol energie en overtuiging te zijn in de beantwoording van de meeste vragen. Ik laat het aan uw eigen gedachten over waar zijn energie en enthousiasme van afkomstig waren.
Heel gelukkig was ik ook met de gelegenheid om de deelnemers over zichzelf te interviewen, over hun ervaringen, Familiedomeinen en ecodorpen. De meeste daarvan waren in het stadium van de opbouw van hun dromen en ik denk dat het delen van deze ideeën op internationale schaal ongelooflijk waardevol zullen blijken te zijn.
Een van de agendapunten op de conferentie was het opstellen van een document voor de regeringen van de wereld dat de concepten voorstelt welke Anastasia door de gehele boekenserie heen uiteenzet.
Op de vierde dag kreeg ik het gevoel dat Vladimir Megre in zijn toespraak deze verantwoordelijkheid ging overlaten aan de groep, alsof hij de teugels aan ons overdroeg. De heer Megre noemde deze conferentie "de eerste vergadering van de (echte) Verenigde Naties", dat voelde heel toepasselijk.
Er zijn manieren om erg snel energie te kunnen bijladen, en de locatie bood ons een gunstige plek aan, de Middellandse zee. Door de aanwezigheid van deze bijzondere gelegenheid suggereerde de heer Megre dat we allemaal zouden gaan zwemmen. Hij vroeg in het bijzonder om de video-camera's mee te nemen. Ik denk dat dit zeer verjongend en reinigend was voor iedereen, in een dergelijke speelse omgeving.
De 15e oktober was wederom werkelijk een bijzondere dag. Ik had tevoren vragen bedacht, maar deze vond ik nu misplaatst, en dus bedacht ik razendsnel nieuwe vragen, waar misschien Anastasia een hand in heeft gehad. De auteur vroeg hier specifiek om, en ook nu weer was ik in een bevoorrechte positie.
Anastasia vertelt bij tal van gelegenheden over de negatieve energieën en duistere krachten. Ik denk dat de deelnemers en ik tijdens een bepaalde groepssessie van een manifestatie hiervan getuige zijn geweest. Het was alsof deze krachten bepaalde deelnemers, die het moment ervoor juist zo mooi waren, in bezit namen. Ik geloof niet dat het noodzakelijk is om nader in te gaan op de negatieve acties, als we maar beseffen wanneer dit gebeurt, en leren hoe het tegen te gaan. In onze situatie gaven we elkaar een hand, stonden in een cirkel en vulden de ruimte met liefde totdat de rust teruggekeerd was.
Onze 3de en laatste keer filmen van een interview met de heer Megre was misschien wel de meest prettige, en de vragen waren niet direct van mij, echter na de afronding vroeg hij me om een vraag voor de vuist weg te stellen. Ik was verbaasd en was voor een moment leeg. Uiteindelijk dacht ik aan de patriottische vraag: "Is Anastasia naar Australië geweest en heeft de heer Megre plannen het land te bezoeken?" Na al de intelligente vragen die ik gedurende alle voorafgaande dagen van deelnemers had gehoord, dacht ik 'wat voor een vraag is dat', maar om wat voor reden dan ook: de heer Megre besteedde een hoop tijd aan het beantwoorden ervan. Ik heb het antwoord nog niet vertaald, maar ik kan alle [Australische?] lezers vertellen, dat ze de auteur in de nabije toekomst kunnen verwachten. En op de vraag over Anastasia kan ik in vol vertrouwen zeggen dat Australiërs gezegend zijn, zoals ook alle lezers die haar aanwezigheid voelen gezegend zijn.
Ik herinner mij dat ik me eerst een beetje alleen en in een vreemde omgeving voelde toen ik op de conferentie aankwam, maar toen herinnerde ik me iets wat een wijs man ooit zei toen hij hetzelfde gevoel ervoer. Hij dacht: "Hier zijn een stel vrienden die ik nog niet heb ontmoet". Ik dank al mijn vrienden van De Verenigde Naties, die zo aardig en oprecht waren. Ik betuig ook mijn respect voor het Letse team, in het bijzonder de cameraploeg van Andris en Tatjana, die zo inspirerend waren en een waar plezier waren om als filmers naast ons te hebben.
De DVD wordt momenteel in diverse talen voorbereid en zal binnen 2 maanden beschikbaar zijn. Hij zal beschikbaar zijn via de 'Zoemende Ceders' website.
Ik ben van plan om in de komende weken nog een artikel te schrijven, met vragen en antwoorden die in Turkije gegeven werden. De heer Megre had voor ieder van ons een aantal fantastische inzichten en verklaringen.
John Kovacs
vertaling Jan Kees IJspeert
redactie Lex Veelo
© 2008 Vladimir Megre
© 2008 RingingCedarsofRussia.org
© 2008 Anastasiadorp.nl
http://earthlife.info/
Translation Copyright http://www.ringingcedarsofrussia.org/; http://anastasiadorp.nl/
Mailing Address USA 
Mailing Address CANADA 
Customer service in ENGLAND 
